Μια
εύστοχη ανάλυση του συστημικού μηχανισμού
που επιχειρεί να αποδομήσει και να
εξουδετερώσει το ηθικό πλεονέκτημα του
κυβερνητικού συνασπισμού και κυρίως
του ΣΥΡΙΖΑ
του
Χριστόφορου Βερναρδάκη
Η Κυβέρνηση –και
και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ– βρίσκονται
μπροστά σε ένα πολύ συστηματικό και
συγκροτημένο σχέδιο επικονωνιακής, και
επομένως πολιτικής, υπονόμευσης. Το
σχέδιο αυτό θα ενταθεί το επόμενο
διάστημα και επομένως απαιτείται
αντίστοιχα συστηματική απάντηση.
Το επικοινωνιακό
επιτελείο των κομμάτων της διαπλοκής
(ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) γνωρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ
διατηρεί αναλλοίωτο το ηθικό του
πλεονέκτημα έναντι του παλιού συστήματος
εξουσίας. Αυτό προκύπτει από τις ειδικές
ποιοτικές έρευνες που διενεργούν τον
τελευταίο μήνα διάφορα πολιτικά και
οικονομικά κέντρα. Εχουν πλήρη επίγνωση
επομένως ότι κάθε προσπάθεια
αντιπολιτευτικής φθοράς θα πέφτει στο
κενό, αν δεν πληγεί ο ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς στο
σημείο αυτό. Υπενθυμίζω ότι ένα βασικό
στοιχείο του κομματικού και πολιτικού
ανταγωνισμού είναι ότι την πολιτική
πρωτοβουλία την έχει πάντοτε το κόμμα
εκείνο που διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα,
όσα καθαρώς πολιτικά σφάλματα κι’αν
κάνει στην άσκηση της εξουσίας. Ειδικότερα
δε στην Ελλάδα, όπου η πολιτική διαφθορά
και διαπλοκή έλαβε την προηγούμενη
εικοσαετία εκρηκτικές διαστάσεις, το
ζήτημα αυτό είναι πλέον δομικό
χαρακτηριστικό του κομματικού
ανταγωνισμού.
Στη βάση των παραπάνω
παραδοχών εφαρμόζεται μεθοδικά μια
προσπάθεια αποδόμησης του ηθικού
πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ και των
στελεχών του, η οποία λαμβάνει το
χαρακτήρα ενός οργανωμένου πολιτικού
bullying. Η προσπάθεια αυτή είναι μελετημένη
και πολύ καλά σχεδιασμένη. Χρησιμοποιεί
κατασκευασμένα ή ανύπαρκτα ή και απολύτως
γελοία στοιχεία, αλλά και υπαρκτά
ενδεχομένως «θέματα» τριτεύουσας
σημασίας. Στο πλαίσιο αυτό εμφανίστηκαν
το προηγούμενο διάστημα «θέματα» όπως
η «συμβία του Παρασκευόπουλου», τα
«συμφωνητικά και οι συνεργάτιδες του
Κατρούγκαλου», το «υπενοικιαζόμενο
σπίτι» της γυναίκας του Βαρουφάκη, η
νοσηλεία της Βαλαβάνη σε ιδιωτικό
νοσοκομείο, το «λάστιχο στην Αιδηψό»,
οι «συγγενείς που διορίστηκαν», και
πάει λέγοντας.
Ο μηχανισμός παραγωγής
και κυκλοφορίας της «είδησης» είναι
συγκεκριμένος και πολύ απλός. Υπάρχει
ένα κέντρο που «συγγράφει την είδηση»
και κατόπιν την προωθεί σε μια πλειάδα
sites στο διαδίκτυο, τα οποία και την
αναπαράγουν αυτολεξεί. Η επιλογή του
διαδικτύου γίνεται για δύο λόγους: α)
γιατί έχει τη δυνατότητα μεγάλης διάδοσης
σε πάμπολλα παράπλευρα «ενημερωτικά
κέντρα» και, β) γιατί δημιουργεί σκόρπιες
εικόνες που συμβάλλουν από διαφορετικό
δρόμο στη διάδοση της έρπουσας ιδέας
ότι «όλοι ίδιοι είναι και λίγο-πολύ τα
ίδια κάνουν». Οι εφημερίδες και τα
ιδιωτικά κανάλια έρχονται κατόπιν να
«σκουπίσουν» τα θραύσματα αυτού του
bullying, θέτοντας στο επίκεντρο του
ενδιαφέροντος τη «συνολική εικόνα της
κυβερνητικής πολιτικής».
Πολλοί πιστεύουν
ότι επειδή οι κατασκευασμένες «ειδήσεις»
είναι τόσο εξόφθαλμα ανόητες, ξεχνιούνται
και ξεπερνιούνται εύκολα. Είναι εν μέρει
μόνον σωστή η άποψη αυτή. Ναι μεν οι
«ειδήσεις» αυτές δεν αντέχουν χρονικά
πάνω από μία ημέρα ή μερικές ώρες, ωστόσο
συμβάλουν σε ένα μακρόπνοο και αφανές
σχέδιο φθοράς. Για τους εμπνευστές και
σχεδιαστές αυτής της επικοινωνιακής
πολιτικής το γεγονός ότι αναδεικνύουν
είτε ανύπαρκτα είτε γελοία «θέματα»
είναι τελείως δευτερεύον. Το πιθανότερο
μάλιστα είναι αυτό να γίνεται απολύτως
συνειδητά. Σημασία για το αντίπαλο
επικοινωνιακό επιτελείο και τους
συμβούλους του είναι η συνεχής καθημερινή
«κατασκευή», που δημιουργεί σπιράλ
διάδοσης και συζήτησης, ακόμα και σε
δεύτερο επίπεδο ή σε δεύτερο χρόνο. Το
σχέδιο είναι να παρεισφρύσει και να
νομιμοποιηθεί από εκατοντάδες δρόμους
και δρομάκια η ιδέα ότι «και ο ΣΥΡΙΖΑ
ίδιος είναι», «τα ίδια κάνει», κλπ. Η
επιχείρηση αυτή είναι μακράς πνοής και
στόχευσης. Δεν σκοπεύει δηλαδή να πλήξει
απλώς έναν υπουργό ή ένα στέλεχος, αλλά
να εργαλειοποιήσει τον υπουργό αυτόν
ή το στέλεχος στον πόλεμο φθοράς που
κάνει.
Ο στόχος είναι σαφής.
Την ώρα της κρίσιμης πολιτικής σύγκρουσης,
την οποία το σύστημα την έχει προσδιορίσει
περίπου στα τέλη Ιουνίου, ο ΣΥΡΙΖΑ να
βρεθεί περικυκλωμένος από μία τάφρο,
έτσι ώστε να πέσει μέσα χωρίς δυνατότητα
ούτε καν υποχώρησης.
Είναι λοιπόν προφανές
ότι η Κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να
αντιδράσουν συντεταγμένα και επιστημονικά,
όσο συντεταγμένα και επιστημονικά
τουλάχιστον δουλεύει ο αντίπαλος. Ετσι:
- Πρέπει να υπάρξει μια μεθοδική επικοινωνιακή αντεπίθεση στον πόλεμο φθοράς που επιχειρείται, με αιχμή τη δημοσιοποίηση και πολιτική στοχοποίηση όλων των πολιτικών φαυλότητας που ασκήθηκαν στο προηγούμενο διάστημα. Στο σημείο αυτό η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει αμείλικτη, όσο αμείλικτο είναι και το σύστημα εξουσίας που αντιμετωπίζει.
- Πρέπει να επιταχυνθεί η υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος με αιχμή του δόρατος το ξήλωμα της αντιδραστικής εργατικής νομοθεσίας της μνημονιακής περιόδου και την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, έστω και σταδιακά.
- Πρέπει να αποδομεί καθημερινά τις επιθέσεις που δέχεται, αφενός μεν γελοιοποιώντας τις ανακρίβειες και τις διαστρεβλώσεις που αναπαράγονται, αφετέρου δε αναδεικνύοντας στην καθημερινή ατζέντα το σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα της χώρας, με προτάσεις και πρωτοβουλίες.
- Πρέπει επίσης η Κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ να αρχίσει να οργανώνει από τώρα «διαρκή πορεία προς το λαό», με ανοικτές συγκεντρώσεις-συνελεύσεις σε κάθε πόλη και χωριό της χώρας, όπου θα εξηγείται λεπτομερώς η κυβερνητική πολιτική, τα βήματα, οι αδυναμίες, τα προβλήματα και οι στόχοι.
- Πρέπει τέλος κάθε στέλεχος και κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και συνεργαζόμενος με αυτόν, να διαφυλάξει με κάθε μέσον και κάθε τρόπο το ατομικό ηθικό του βάρος και να μην αφήσει κανέναν και τίποτα να το πλήξει.
Η μάχη για την Αριστερά
μόλις ξεκίνησε.
Πηγή:
Comments
Post a Comment